கொடுப்பினை யை நினைந்து

மண் வாசனை  ஈர்க்க
 வாசலில் நின்றேன்
கரு முகில  சூ ழ
வானம்  இருள
 குளிர் காற்று வீச
 சொட்டு சொட்டாக
மழை  வடிய
வெகு நாட்கள்
 தவம் கை கூட
மகிழ்ந்து நின்றேன்
 இயற்கையின்
 கொடுப்பினை யை
 நினைந்து 

சாடி நோக வைப்பது

கோபமும் தாபமும்
 செல்லும்  இடம் தான்
எல்லா இடத்திலும் அல்ல
 கண்ணிலே குரோதம்
 சொல்லிலே எரிச்சல்
 திருப்பும்  அடிகள்
 யாதும் யாவும்
 ஒரே நோக்கில்
 காரணம்  புரியாமல்
சாடி நோக வைப்பது
 எதற்கோ? 

எழு பத்து ஆண்டுகளாக

வரவிலும் செலவிலும் கணக்கு
 வரவு தன  தம்பியிடமிருந்து
 செலவு தனக்கும் தன மக்களுக்கும்
 கணக்கு முடிந்தது அவனுக்கு
எழு  பத்து ஆண்டுகளாக

ஆனந்தத்தையும் கவலையும்

பாடலிலே இன்பம்
 கு ரலிலே துள்ளல்
பார்வையிலே  மினு மினுப்பு
கண்டேன் மகிழ்ந்தேன்.


பாடலிலே  சோகம்
குரலிலே தொய்வு
 பார்வையிலே தளர்வு
கண்டேன் துணு க் குற் றேன்.

பாட்டிலே கண்டேன்
ஆனந்தத்தையும்  கவலையும்
குரலில் கண்டேன்
 விகிதமான விளைவுகள.

காட்டிக் கொடுத்து விடும்
கண் களும்   குரலும்
கண்ணீரிலும்  கலங்களிலும்
விக்கலிலும்  தொக்கலி லும்.


இன்பமும் துன்பமும் மாறி மாறி
 சிரிப்பும் அழுகையும் திரும்பத் திரும்ப
வந்த நேரத்தில் சற்று நிற்காமல்
 வந்து போய் க் கொண்டிருந்தன

வாழ்கிறேன் வாழ்வதற்காக

மனதிலே ஒரு வெறுப்பு
 மனதிலே ஒரு சலிப்பு
 என்ன தான் செய்தோம்
 என்ன தான் செய்யவில்லை
 இருந்தாலும் ஒரு நெருடல்
 எவ்வளவு நாள் என்ற  ஒரு நொடிப்பு
எத்தனை   எத்தனை என்ற ஒரு கடுப்பு
 இருந்தும் வாழ வேண்டிய  சூ ழல்
வாழ்கிறேன்  வாழ்வதற்காக !

பொ ட்டு வைத்த முகம்

பொ ட்டு வைத்த முகம்
இன்று  காண்ப் தில்லை
 காலணா அளவு
நல்ல சிகப்பு
  வட்ட வடிவு
குங் குமம்  நிறைய
செம்மை நிறைந்த
 முகம் எவ்வயதிலும்
நாணம் படர ,
 மதிப்பு மிக்க வரை
 காண்பது அரிது
 கண்டேன் இன்று
ந ம்முரில் இல்லை
 கனடாவிலும்.ஆஸ்டேரே லியாவிலும்
 அமெரிக்காவிலும்  எங்கு சென்றாலும்
அவள் முகத்தில்   மிளிரும் குங்குமப் பொட்டை 

தாமரை மணாளன்

யோகங்கள் பெற

 யாகங்கள் வளர்த்து 

 வயது கூட

 அர்ச்சனைகள் செய்து

 பீடை கழிய 

 ஆடைகள் கொடுத்து  

 அட்டாகசமாக வாழ

 அன்னதானம் அளித்து

 வாழ்வில் சிறக்க 

 தர்மங்கள் செய்து 

வாழ்ந்தான்   தாமரை மணாளன் 

 மனம்  முழுக்க   கெட்ட எண்ணம் 

செய்கைகள் யாவும் கெடுதி 

ஒன்றை ஒன்று  நிறைவு செய்ய 

 பட்டென்று  போனான் 

 வயதாகாமல், யோகம் பெறாமல்,

பீடை கழியாமல்   தாமரை மணாளன் .

மருகுகிறேன்

பாடிக் கொண்டிருந்தேன்
குரல் கம்மியது
மேல் நிலையில்   எட்ட முடியாமல்
 சறுக்கியது  நழுவியது
 முயன்றேன்  பல முறை
 அடைய முடியவில்லை
 எளிதாக  மேலும் கீழு ம் சென்ற  குரல்
இன்று பாதியிலே நிற்கிறது
 தள்ளாடுகிறது கட்டாயமாக
 மருகுகிறேன் பாட முடியாமல்

மா பாவிகள்

ஊருக்கு அவன் உபகாரி
 பங்குடையவனின்  பாகத்தை
 கணக்கு ஏதுமில்லாமல்
 அநுபவிக்கும் மா பாவி

அவனுக்கு ஒரு தம்பி
 அருள் வாக்கு சித்தன்
என்று அ டை மொழி
 நக்கலாக   அவனுக்கு


உபகாரிக்கு ஒரு மனைவி
பேந்தப் பேந்த விழித்துக்கொண்டு
தனனை தானே புகழ்ந்து கொண்டு
 திரிகிறாள் தட்டுண்டு போனதை மறந்து

அருள் வாக்கு சித் தனுக்கு
ஒரு மனை வி பல துணைவிகள்
 இங்கு இரண்டு  ஆண்  மக்கள்
அங்கு பல மக்கள்

 உபகாரிக்கு மனதில்
 ஏறவில்லை  படிப்பு
சித்தனுக்கோ  படிக்க
 படிக்க படிப்பு. பலமுறை


அரை குறைப் பேச்சு ஒருத்தனுக்கு
வல்லினம் மெல்லினம்  இல்லா
எ ழுதும் வழி  மற்றவனுக்கு
செம்மையுடன் இவ்வாறு
வாழ்கிறார்கள் அண்ணனும் தம் பியும்
 மற்றவர்களின் வாயிலே  கிடந்தது.

குடும்பம் நடத்து கிறான் கோலாகலமாக

கை அகல  வீட்டில்
முழு அகலத்திற்கு
 அடைத்துக்  கொண்டு
 வாழ்கிறான்
 அரை நிர்வாணமாக
  நாகரிகம்  சற்றே இல்லாமல்
 நாசூக்கு என்பதே இல்லாமல்
 காட்டுக் கத்தலும்
திருட்டு  முழியுமாக
 இரு  பத்து  ஆண்டுகளாக
 வாழ்கிறான்
 மற்ற பங்குகாரர்களை
 மறுத்துப் புறக்கணித்து
 ஆனந்தமாகக்   குடும்பம்
 நடத்து கிறான்   கோலாகலமாக 

படியாதவ்னும், செவிடியும்

வீடு அகலத்திற்கு
 அடைத்து வாழ்கிறாள்
 ஆண்டாண்டாக
 அவன் முகப்பிலும்
 முதல் கட்டிலும்
 ஒரு நான்கு முழ வேட்டியுடன்
 மேல் சட்டை இல்லாமல்
 அவள் அடுத்தக் கட்டில்
 அடுப்படியிலும்  நடை பழக
 மகனோ அரை குறை பேச்சுடன்
  சாதா மென்று கொண்டு
 குறுக்கும் நெடுக்குமாக
 வளைய வர
 எங்கு இருப்பது
 பொது விட்டிலே
 வாழ்கிறார்கள்
 படியாதவ்னும்,
 செவிடியும்

தாமரை Vs அல்லி

அல்லி மலர் பூத்தது
 தாமரை யினூட
 மந்தகாசமாய் சிரித்தது
 தாமரையைப்    பார்த்து
உன் அழகுக்கு நான் போட்டியா
 என்றது இறுமாப்புடன்
 தாமரை புன்னகை வழிய
 சொன்னது  மெது வாக
உன் அழகு   ஒர் அற்புதம்
செழுமையும் செல்வாக்கும்
 ஒருங்கே கண்டேன்.
 என்னிடம் என்ன இருக்கிறது
 நான் நீர் தேங்கா இல்லை மேல்
 பூக் கிறேன்  மிதக்கிறேன்
 அவ்வளவே
 என்னயும் உன்னையும்
 ஒப்பிப் பார்ப்பது
 சரியே இல்லை  
நீ தான் ஒப்பற்ற அழகு
 நான் ஒரு மிகச்  சாதாரணம்
உள்ளது போல் இருக்கிறே ன்
என்று அமைதியாகக் கூறி யது.
அடக்கம் எங்கும்  பரவும்.
 அடங்காமை ஆரிருள்
உய் த்து விடும்

ஓடுகிறது மனம்

மனதை ஒருமைப் படுத்து
 என்கிற போது  தான்
மனம் ஓடி பாய்கிறது
 எங்கு  எங்கு என்று
இல்லாமல்
இலக்கே இல்லாமல்
வளை ந்து  வலிந்து
புகுந்து ஊடுருவி
 எங்கு செல்கிறதோ
 கட்டுப்படுத்து
 என்ற போது தான்
 வெருண்டு துள்ளி
 ஓடுகிறது மனம்

குறை என்றால்

குறை என்றால் எதிலும்
எ ளிதில்  கண்டு பிடிக்கலாம்
 சிறியதும் பெரிதுமாக
பிறப்பிலிருந்து  சாவு வரை
 துரு வி துருவிக்  காணலாம்
பிறந்த குழந்தைக்கு
 என்ன என்று கூடத் தெரியாது
 செத்தவர் வர்களுக்கோ
 எதுவும் தெரியப் போவதில்ல
  உயிரோடு இருப்பவர்கள்
 குறை கண்டு சண்டை
 பிடித்து பேச்சை  தவிர்க்கிறார்கள்
 

சொல்லிச் சொல்லி

நல்லதுக்கு த் தான் சொல்கிறேன்
 உன்னுடைய நல்லதுக்குத் தான்
என்று சொல்லிச சொல்லி
 செயல் பட விடாமல்
எதுவும் தெரியாத
பேதையைப்  போல
 எதுவுமே புரியாத
 மடந்தையாக
 ஆகிப் போனாள்
 என் அருமைத் தோழி
 மாறிப் போனாள்
 அறிவான சிநேகிதி
 சுறுசுறுப்பும்  சூட்டிகையும்
 நிறை ந்த    பெண்
 இன்று மக்காகிவிட்டாள்
சொல்லிச் சொல்லி

பேச்சும் செயலும்

கடிக்கிற நாய் குலைக்காது
 தெரியாமல் திருப்பி  போட்டேன்
 குலைக்கிற நாய் கடிக்காது
 இரண்டும் பொருத்தம்  தான்
இது  செய்தால் அது செய்யாது
 அது செய்தால் இது செய்யாது
 இரண்டும் ஒருங்கே செய்யும்
 நாயை காண்பது அரிது.
 மனிதனே பேசுபவன் பேசுவான்
 காரியம் செய்யான்
 தெரிந்தது தானே
 பேச்சும்  செயலும்
 பாங்குற  அமைந்தவன்
ஒரு சிலரே .

கண்ட வீ ரியன்

கண்ட வீ ரியன் கத்தினான்
 காது செவிடாகும்படி
 கண்டவனெ ல்லாம் பேசுகிறான்
 கண்டதையும் பேசுகிறான்
கண்ட வீ ரியன்  பல்லைக் கடித்தான்
கடுமையாகச் சாடினான்
 கட்டவிழ த்தக் கோபத்தில்
கைத் தூக்கி அடிக்க  விளை ந்தான்
 அடிக்கும் போது நினைவிழந்தான்
 கண்ட வீ ரியன்

வாழ்ந்து காட்டு மகனே

இன்று இருப்பது நாளை  இல்லை
நாளை உதி ப்பது மறு நாள் இல்லை
 தற்காலிகம் யாவும் என்று கொள்
இன்று ஒரு அறிவிப்பு கோ லாகலாமாக
 நாளை ஒரு மறுப்பு விரோதமாக
 உறு தியில்லாதது   வாழ்க்கை
 வாழும் வரை   நேர்மையாக
 வாழ்ந்து காட்டு மகனே  

கூலியாக அளந்தான்

கள த்து  மேட்டில் நின்று
 போரடித்தான் கண்ணன்
நெற்  குவியலை  கண்ட
 பெருமிதத்தோடு குவித்தான்
கண்ணன்  ஒரே  அளவாக
விளைச்சல் நன்றாகவே என்று
 நினைத்து விம்மினான்
 கண்ணன் மகிழ்ச்சியாக
 கண்ட பலனை
 கூலியாக அளந்தான்
 கோவிலுக்கு  கொஞ்சம்
 வண்ணானுக்கு கொஞ்சம்
 கொஞ்சம்  தொட்டிக்கு
 என்று அளக்க
 கொஞ்சம்  கொஞ்சமாக
 குறைந்தது நெல்
 மிஞ்சினதா கண்ணன்
 எதுவும்.?

ஆத்திரபடுவது

சிறுகச்  சேர்த்து
 பெரு  வாழ்வு
சிறு துளி
 பெரு  வெள்ளம்
 மூர்த்தி சிறிது
கீர்த்தி  பெரிது
 என்று சிறிது
 மிகப் பெரிதாக
 தோன்ற
சிறியவனுக்கும்
 அறிவு  மிகுதியாக
 இருக்க முடியும்
என்று எண்ணு வதே
சிறப்பாகும்
ஆத்திரபடுவது
அழகு ஆகாது

இராமாயணக் காவியம்

இராமயாணம் வால்மீ கியின்  ஆதாரம்
 கதையைச்  சொன்னான் வால்மீகி
 நடந்தததை அவ்வ்வாறே

மெருகு  சேர்த்தான் கம்பநா  ட்டான்
 எதுகையு ம் மோனையோடு
இனிமை வழிந்தோட.

தந்தை சொல்  மிக்க மந்தி ரமில்லை
 தனயன் இராமன் சென்றான் காட்டுக்கு
 தம்பியுடனும் மனைவியுடனும்.


நேற்று அவனுக்கு மூடி சூ ட்டுதல்  என்ப
 இன்று அவன் கானகத்துகுச்  செல்ல
 நிலையாமை நம்மை நிலைகுலைய வைக்க


இராம  காதை  தன அடுத்த   பகுதி தொடங்க
 அறிவது மிகுதி மனிதனின் மனம்
செல்லும் விகுதி அறியாமையை   நோக்கி.

கைகேயின் வரங்கள் மந்தரையின் தூண்டுதல்
 தசரதனின் காதல் கௌ ல்யையின் தவம்
 இராமனின் பலம் யாவும் நெகிழ்ந்து  தொடர

 இராமாயணக் காவியம்  உலகின்  நிகழ்வை
 மானுடனின் இயல்பை நிலவும்   நிலயற்ற
ஆக் கரிமப்பை   வெளிக்  கொணரும் விதமே அலாதி
 

தலை வணங்கினேன்

 மலையைக் கண்டேன் 

 சிகரம் நோக்கினேன்

 ஆதியும் அந்தமும் 

 இல்லா அருட் செல்வம் 

 போல் தோன்ற 

மலைத்து நின்றேன்

 அதன் பரப்பளவைக்  கண்டு 

 கண்ணை வீட்டு அகல மறக்க  

கூவினேன்  பெரிய குரலெடுத்து 

 உன்னின் அழகுக்குக் காரணம் என்ன?

 மலையோ என்னைப் பார்த்து  மெல்ல சிரிக்க 

 அதிக ஒலியுடன் மேலும் குரல் எழுப்பினேன் 

 எ வ்வளவு காலமாக  நீ  இங்கு நிற்கிறாய்?

மலை தொடர்ச்சியோ மீண்டும் பாங்குற புன்னைகைக்க 

 அசந்து நின்றேன் அதன் மேன்மையை  அறிந்து 

 அமைதியும் அடக்கமும் ஒருங்கே இணைய 

 பெருமையும் பேருவகையும் ஒன்றே அமைய 

 பெரியார்களின் மாட்சிமையை எண்ணி 

 தலை வணங்கினேன்  மலையின் அடிவாரத்தில்.

  

மகிமை

இறைவன் உன்னுள் இருக்கிறான்
 எங்கும் தேடாதே
 உன்னுள்ளே தேடு
 தெரியு ம் உனக்கு
 அவனின் வெளிச்சம்
 தெளிவாகத் தெரியம்
 அவன் குணம்
 கண்டுபிடி  கவனமாக
 அவனின் மகிமை
 உன்னுடைய உண்மையில் 

வேகம் விவேகம் இல்லை

சொன்னவள் லெட்சுமி
 தனக்கு நி கர் தானே
 ஓர்  இடத்தில் நில்லாள்
ஒரு நிலையில் இல்லாள்
 சாதா ஓடிக் கொண்டு
 ஏதோ  தன்னை  விட்டால்
 ஆளில்லை என்று திமி ரிக் கொண்டு
வேகம்  வேகமாகத்  திரிகிறாள்
 வேகம் விவேகம் இல்லை
 என்று அறியாமல்
செல்கிறாள் லெட்சுமி.

சரியாக வராது

சொன்னாள்  லெட்சுமி

கெட்டிகாரத்தனம்  

சரியாக வராது என்று 

எவளாது   சொல்வாளா 

 அறிவைக்  குறைத்து 

லெட்சுமியின் 

 மதிப்பு அவ்வளவே 

 சூ ட்சமம்  நல்லதல்ல

சாமர்த்தியம்  கெடுதல்  

  கேள்விபட்டிருக்கோமா 

 தெரிந்து கொள்ளுங்கள் 

 லெ ட்சு மியிடமிருந்து 

கெடுதல் செய்தவன்

கெடுதல் செய்தவன்
 கெடுதலையே அடைவான்
கேடு நினைப்பவன்
 கேட்டை அனுபவிப்பான்
இது நான் சொல்வதில்லை
காலம் காலமாக வருவது
அறிந்து  கொள்ளாதவர்களை
என்னே என்று சொல்வது 

அர்த்த நாரியைப் போல

பாதி தூக்கம் பாதி விழிப்பு
 என்ற கண்  துடைப்பு
பாதி நினவு பாதி மறதி
என்ற நாடக நடிப்பு
பாதி பொய் பாதி மெய்
என்ற வாழ்க்கை விரிப்பு
பாதி செயல் பாதி தள்ளுபடி
என்ற வளர்ச்சிக்  குறிப்பு
 பாதி ஆண்  பாதி பெண்
என்ற அர்த்த நாரியைப்  போல   

காலிலே சக்கரம்

காலிலே சக்கரம்
ஓடுகிறான் அங்கும் இங்கும்
ஓய்வு என்பதில்லை
 எதிலும் ஒரு அவசரம்
 இதைச்  செய்வான் என்று
 நம்ப முடியாது
அதை முடிப்பான் என்று
எண்ண  முடியாது
அரைகுறையாகவே
விட்டு விடுவான்
 யாவற்றையும்
இருப்பினும் ஓடுகிறான்
 எதையோ சாதிக்கப்
 போவது போல்.

கண்களி ன் வழியாக

சென்ற பொழுது கண்டேன்
 பெரிதும் சிறிதுமாக
 ஒரு மனிதனின் பார்வையை
 கண்களே மனதின் கண்ணாடி
 அன்பைக்   காண  முடியும் ஒரு நோக்கில்
கண்களில் ஒரு கனிவு  தெரியும்
 பண்பைக்  கண்டு பிடிக்க முடியும்
 கண்களின் வழியாக ஒரு ஆதரவு
கோபத்தை அறிய முடியும்
 கண ல் தெறிக்கும் விழிகளிலே
கண்களின் வாயிலாகத்   தெரிய வரும்
ஆத்திரமும்  அதிகாரமும்
 கண்களி ன் வழியாக  வாயில் திறக்கும்
கூடவோக் குறைவாகவோ

வாழ்கிறான் அவனும்

வாழ்கிறான் அவனும்
 ஏமாற்றிக்   கொண்டே
 அறியாதவன் அவன்
என்பது அறிவு   சற்றும்
 இல்லாதவன் என்றே கொள்
ஏமாற்றுபவன் எவ்வாறு \
அறிவில்லாதவனாகி  இருத்தல்
 என்று நீ விழி க்கலாம்
 அது  அப்படியே
 கணக்கு பொய்
 வழக்கு வெட்டி
 நாணயம்  இல்லை
 நன்றி இல்லை
 இல்லை என்பதை அடுக்கலாம்
அவனிடமும் உண்டு  சில
 அரைகுறை  பேச்சு
 அடித்துப் பேசுவது
 திருட்டு  அமோகமாக.
வாழ்கிறான் அவனும்
 இப் பூவியிலே

சம அறிவு சம நிலைமை

வளர்ந்தேன்  செல்வத்தில்
கடும் சொல் கண்டறியேன்
 பள்ளியில் சிறந்த மாணவி
 கல்லூரியிலும்   அவ்வாறே
 புகுந்த இடத்தில்
 தேவையில்லாப்    பேச்சு
வன்மம் மிகக் கண்டேன்
 பொறுத்துக் கொண்டேன்
 என் குழந்தைகளுக்காக
 சம அறிவு  சம நிலைமை
 இருந்தால் கவலைக்  கொள்ள  வேண்டும்
 எதுமே இல்லாத போது
 ஒதுங்கி ஒதுக்கி வாழ
 பழகிக் கொண்டேன் 

செயலற் றவள்

நான் ஒரு செயலற் றவள்
 செயல் திறன் இல்லாதவள்
 என்று நினைகிறார்கள் சிலர்
 செய்வதை சொல்வதில்லை  நான்
செய் ததையும்   சொன்னதில்லை
 முடிந்ததை முடித்துக்கொடுத்து
 முடியாததை தவிர்த்து வாழும்
 என்னை ச்செயல ற் றவள்
 என்கிற போது   மகிழ்வு  அடைகிறேன்
 என் செயலாக்கத்தை எண்ணி.

பூக்காரி

பூக்காரி வந்தாள்  தினமும்  

பூக்  கொடுத்தாள் சில தினம் 

பணம் கேட்டாள்  பல தினம்  

 வாங்கினேன் பூ சரத்தை

 கொடுத்தேன் தொகையை   

பின் பூவைவிட பானம் அதிகம் கேட்டாள் 

பாவம் என்று எண்ணி கொடுத்தேன் 

அதையே வழக்கமாகக் கொண்டாள்

 பார்த்தேன் சரியாகத் தோன்றவில்லை 

 நிறுத்தினேன் பூ வாங்குவதை அவளிடம் 

 உதவி சில நேரத்தில்  தொல்லையாகி விடும்   

செய்தி ஒன்று சொன்னான் சேதுராமன்

செய்தி ஒன்று சொன்னான்  சேதுராமன்
சேர்த்துச் சொன்னான்  சேது
 குறைய அல்ல நிறைய வே அடுக்கினான்
சொல்லும் போது து விசனப்பட்டான்
 அதே நேரம் சிரிக் கவும் செய்தான்  சேதுராமன்
பாவனையும் செய்தியும் பொருந்தி வர
 நாடகமாகவே நடித்துக் காட்டினான் சேது
 இராமர் கதை போல் நீண்டு
 அனுமார் வால்   போல் நீளமாக
 இலக்கியம் படைத்தான் சேதுராமன்
 இராமன்  பாலம் அமைத்து இலங்கை சென்றான்
 சேது ராமனோ  சொற்களால் இணைத்தான்
 மொடடை த் தலையையும்  முழங்காலையும்
கேட்க நன்றாகவே இருந்தது
கேட்டேன் முழுவதையும் இணக்கமாக

பரிணாமம் கண்டேன்

ஆறிலும் அழகு 

 அறு பதிலும் அழகு 

 வயது கூடக் கூட

அழகு மிளர

 வயது ஏற ஏற 

 மனம் மிளர 

 வயது போகப் போக   

அறிவு  மிஞ்ச 

 வயதும் அனுபவமும் 

 ஏறக்குறைய  வளர 

அழகும் அறிவும் 

 முழுமை அடைய 

 ஒரு மேலான 

 பரிணாமம் கண்டேன் !

 

ஆறு மருமகளும் அழகு

ஆறு மருமகளும் அழகு
 பெரியவள் இரண்டுக்கும் இடையில்
 அழகுக்கும் பொறுமைக்கும்
 இரண்டமவளோ   குமரி  போல
 சிரிப்பும் சிணுங்கலும்
 கமலம் போன்ற மூன் றாமவள்
 செந்தாமரை மலர் ஒத்தவள்
 அமர்த்தலான் அழகு  நாலாவதாக
 வந்த பெருங்குடு ம் ப ப் பெண்
 அறிவ சால் தகைமையு டன்
 அட்டகாசமாக  பேசும்  அடுத்தவள்
 அழகுக்குச்  சிகரம் என்று பெருமைக்
 கொள்ளும்  ஆக இளையவள்
 என்று பெருமிதம் கொள்ளும்
பிள்ளைக் குட்டிக்காரக் குடும்பம்
கண்டேன் அடிக்கடி  பல முறை
 வியந்தேன் தற்பெருமையைக்  கண்டு.


   

நினைந்து நினைந்து

தந்தையும் தாயும்  ஒரு நேரத்தில்
மனைவியும்  பிள்ளைகளும் சில நேரத்தில்
மனிதன் தனக்குத் தானே எல்லா நேரத்திலும்
நினைந்து நினைந்து  வாழ வகை காணின்

எங்கு கேடபது

பாட்டைக் கேட்டேன்
 பாட்டு என்றவுடன்
 இசை என்று கொள்ளாதே
 இசை மட்டும் அல்ல
  வயிற்றுப் பாட்டு
 முதலில் தோன்ற
 அறிந்தேன் பலரின்
 துன்பத்தை   வயிற்றுக்காக
 அலையும்  பாடு
 உழைக்கும்  பாடு
 நினைத்துத்  துவள
அதற்கு மேலும்
உடலால் படும் பாடு
 நோய் வந்து அழுத்தும்
வலி வந்து படுத்தும்
அதை எண்ணின்
 கண்ணிர்  தளும்பும்
மேற்கொண்டு
 மன வேதனை  அளிக்கும்
பாட்டையும் கரத்தின்
 உறவுகளால்  சொத்தால்
பேச்சால் அடையும் வலி
 சொல்லி மாளா
 இவ்வளவும் தரும்
 துயரம்  கணக்கிலடங்கா
 பாட்டும் இசையும்
 எங்கு கேடபது

வெல்வாய் உறுதியாக

படிக்கும் எண்ணிக்கை குறைவு
 படிப்பார்கள் ஒரு  முறை
 எண்ணம் நன்று
எண்ணுவது நல்லதல்ல
 படிப்பார் படிக்கட்டும்
 கவலைக்   கொள்ளா தே
 எழுத  நினைத்ததை
 அழ்காக  நயமாக எழுது
 வெல்வாய் உறுதியாக 

மகராசி மாதரசி

தோடும்  கண்டசரமும்

முக்குத் தியும்    வளை யலும்

 காஞ்சி பட்டும்   கொண்டைப்   பூவும்

 புன்சிரிப்பும் குங் குமப்  பொ ட்டும் 

 மங்கள நாணு டன்  வந்தமர் ந்தாள் 

 மகராசி மாதரசி லெட்சுமிகரமாக 

 ஒரு பூச்சு இல்லை  ஓர் அலங்காரமும் இல்லை 

ஒரு அதிக அலட்டலும் இல்லை 

 யதார்த்தமாக இயற்கையாக 

தோற்றமளித்தாள்   பெண்ணரசி .

 வியந்தேன் அவளைக்  கண்டு 

 கைக் கூப்பி னேன் பரவசத்துடன் 

அவளின் அடக்கத்தைக்  கண்டு  

படிப்பில் மேதை  எழுத்தில்  தெளிவு 

கருத்தில் சிறப்பு கவிதையின் உற்று 

 இருப்பினும் ஒரு அவையடக்கம் 

 கண் கொள்ளாக்  காட்சி 

கண்டேன் பிரமிப்புடன் .

அன்று மலர்ந்த

 அன்று மலர்ந்த மலரும்
அன்றே செய்த உணவும்
அன்று நடந்த நிகழ்வும்
 அன்றே முடிந்து விடும்
மலர் வாடிப் போகும்
உணவு சலித்துப்  போகும்
 நிகழ்வு  மறந்து போகும்
அப்போதைக்கு அப்போது
தோன்றி மறைந்தது விடும்
நினைவில் நிற்கா

சாதா வட்டி அல்ல

வட்டி வாங்கி வாழ்கிறான்
 சாதா வட்டி அல்ல
  தடி வட்டி அநியாயம்  என்பது
மிகக்  குறைவு அதற்கும் மேலே
 சொல்லத் தெரியவில்லை
வட்டிலிலே உண்ணும் போ து
 வட்டி பளிரென்று தெரியவில்லையா
 கட்டிலேலே உறங்கும் போ து
வட்டி கடுகளவும் குத்தவில்லையா
வண்டியிலே பயணிக்கும் போது
வட்டி வம்பாகத்  தெரியவில்லையா
 வட்டி வட்டி என்று அலையும் போது
 வடிக்கும் கண்ணீரைக்  காணவில்லையா
 மாளாத வட்டி பாழாகப் போக
 அடங்காத ஆசை பொசுங்கிப் போக
 வட்டி வாங்கும் தேட்டாளன்
ஆரவாரித்து நிற்கிறான் குதுகாலமாக.

தறி கெ ட்டு

வாய்க்கு வந்ததைப் பேசுகிறான்
 வரம்பு க்குள் இல்லை
 முறையாக இல்லை
 சினம் கொண்டு சீறி விழுகிறான்
 மனம் ஒரு நிலையில் இல்லை போலும்
 கறுக்கச் சிவக்கப் பார்த்து
 உருட்டி உருட்டி  விழி கள் பிதுங்கத்
திரிகிறான் தன்னோத்துப்   போ கிறான்
 தன் போல் தறி  கெ ட்டு அலையும் மனிதர்களுடன்

வாழ்க்கை முறை

நடிப்பு எதிலும்
 நகாசு எதிலும்
 பசப்பு எதிலும்
 பகடை எதிலும்
ஆழம் இல்லாத  படிப்பு
ஆழந்து  கருதாத  கருத்து
 மேலெ ழு ந்த  பேச்சு
 இதவே வாழ்க்கை முறை
என்று ஆகும் போது
 அதை  நடை முறை
  படுத்துபவர்களை
 நோக்கின் மனம்
 வெதும்புகிறது.

நக்கிரன் யாரென்று

நன்றி யாருக்கு?
நக்கீரனுக்கு எதற்கு
 தமிழ் நெறிக்கா
 வழி  முறைக்கா
அவன் நேர்மைக்கா
 சீறுகிறான் பெரும் புலவன்  
காயப் படுத்துகிறான் இராமன்
நக்கிரன் யாரென்று அறியாமல்
புலப்படும்  உண்மை ஒரு நாளில்
ஓடுவான் தலை தெறிக்க இராமன் 

இராமனாகவோ சுப்பனாகவோ

காரியம் இல்லாமல்
 தட்டு தூக்க மாட்டான்
 விவரம் இல்லாமல்
 வால்  பிடிக்க மாட்டான்
சாமானியன் அல்லன்
 சாதுர்த்தியம்  நிறைந்தவன்
தன்  வேலையே குறி
பணமே வெறி
 அவன் யாருமன்றோ
அவன் இராமனாகவோ
 சுப்பனாகவோ   இருக்கலாம்

சொல்லவொண் ணாச் சிறப்பு

மூம்மொழி  கற்றேன்
 ஆங்கிலத்தில் கல்வி
 தமிழோ தாய் மொழி
 பிரெஞ்சோ  அடுத்த மொழி
 மூன்றும்  அழகு
 செம்மொழி கள்   என்று கண்டு
 உலக மொழியான ஆங்கிலம்
பழந்தமிழும்  அதன்  இலக்கணமும்
பிரெஞ்சும்  அதன் இனிமையும்
ஒன்றுடன் கோர்த்த  சரமாக
பொருந்தி உட்படுத்தி
 என்னை  வழி  நடத்தும் பாங்கு
 சொல்லவொண் ணாச்    சிறப்பு
 அளவிடமுடியாத  மகிழ்வு

நிற்கிறேன் சிலையாக

எல்லாமே ஓரு நிலையில்
முன்னும் போக முடியவில்லை
 பின்னும் சரிய முடியவில்லை
 ஏன்  இந்த நிலை?
 தெளியத் தெரியவில்லை
சட்டெ ன்று  புரியவில்லை
 நிற்கிறேன் சிலையாக.

கட்டாயம் என்று

கட்டாயம்  என்று சொல்லப போக
கடினமாகத்  தோன்ற முயலும்
கடினம் மேற்கொண்டு  இடையூறாக
இடையூறு  ஓர் இயலாமையாக மாறி
 நடப்பதே  உறுதி யி ல்லாமல் விலகி விடும்
 திணிக்க  நினைக்காமல் எடுத்து இயம்பி
முடிவைக் காண விழைதல் சிறப்பு