நல்லவனும் தீயவனாகிறான்

பூ  ஒன்று கண்டேன்
ஒளி வெள்ளத்தில்

பொலிவுடன் நிமிர்ந்தது
என்னைப்  பார்த்து.

புன்னகையுடன்  குவிந்தது
அழகாக .

நெருங்கினேன்  ஒலியெழுப்பாமல்
மெதுவாக.

மருண்டது  அண்மையில்
 என்னைக் கண்டு.

பறித்துப்   பிரித்து  ஒடித்து
 விடுவேனோ  என்றாகி

குனிந்தது  அருண்டு
சற்று நேரம்.

மனிதனின்  நோக்கம்
மலருக்குப் புரிந்தும் புரியாமல்

வன்மையின்  துடிப்பை
 மென்மை உணர

நல்லவனும்  தீயவனாகிறான்
ஒட்டு மொத்தமாகவே!