குழந்தை மனிதனாகிறான்

தத்தி  தத்தி நடந்த குழந்தை
 சப்பி சப்பி  கண்டது
 அபார ருசியை

கத்தி கத்தி அழுத குழந்தை
சப்பி சப்பி அமைதியானது
கட்டை விரலை.

சப்பி சப்பி அவ்விரல்
 சூம்பிப் போனது
விரைவிலே .


பாலும் அமுதும்
பாசமும் அன்பும் கண்டது
 அவ்விரலிலே.

பாதுகாப்பும்   அனுசரணையும்
தாயும் கண்டது  குழந்தை .
 அவ்விரலிலே.


தாதி தத்தி நடந்து
சப்பி சப்பி வளர்ந்து
மனிதனானது  குழந்.

இன்று  தத்தி தத்தி நடக்கவில்லை
சப்பி சப்பி  ருசி காணவில்லை
அவன் குழந்தையுமில்லை.

இருந்தும் தடுமாறுகிறான்  அவ்வப் ப்போதே
சப்புக் கொட்டுகிறான்  அவ்வவப் போதே
குழந்தை போலே.


குழந்தை மனிதனாகிறான்